Welkom op een plek waar je eindelijk op adem kunt komen!
Ik ben zo blij dat je hier bent.
Haal even adem. Je bent geland op een plek waar je niets hoeft te bewijzen.
En als je hier bent, is dat waarschijnlijk omdat er iets in jou moe is.
Misschien moe van alles dragen. Van je best doen zonder gezien te worden. Van doen alsof het goed gaat terwijl dat niet zo is.
Maar je lichaam liegt niet, het is je eerlijkste gids.
Als het alarm afgaat, is dat niet zonder reden.
Dus dat zware gevoel dat je ervaart?
Dat is geen zwakte.
Het is je lichaam, je hart, je zenuwstelsel die alles geven om het vol te houden.
En misschien… doe je dat al best lang.
Wat zeker is:
Je hoeft niet gerepareerd te worden.
Je hebt ruimte nodig.
Je hebt steun nodig die je ontmoet waar je nu bent, zonder oordeel, zonder verwachting.
Je hebt steun nodig die zich aanpast aan jou en jouw tempo en die écht begrijpt wat je doormaakt — zonder druk, zonder masker.
Precies daarvoor is deze pagina er.
En als je ervoor kiest om verder te lezen, ontdek je op een zachte manier een voorbeeld van hoe ik je kan ondersteunen — op jouw tempo, zonder druk.
Maak kennis met de persoon achter Mind to Love.
Mijn naam is Sabrina Bouhadji
Ik ben holistisch gezondheidscoach en practitioner in energetische geneeskunde. Ik begeleid gevoelige vrouwen die zich vaak overweldigd voelen — moe van overleven, van doen alsof, van alles draaiende houden voor anderen. Vrouwen die gewoon weer willen kunnen ademen, en zichzelf terugvinden.
Ik werk met het lichaam, het hoofd en alles wat je vanbinnen met je meedraagt — zelfs als je niet precies weet waar het vandaan komt.
Alle tools die ik gebruik, zijn stevig onderbouwd — sommige wetenschappelijk bewezen, andere nog volop in onderzoek, maar allemaal doorleefd en beproefd in de praktijk. Veel van mijn methodes komen uit eeuwenoude wijsheden, doorgegeven en verfijnd door generaties heen, over culturen heen.
Wat telt, is dat het werkt — op een natuurlijke manier — en dat het bij jóu past.
Mijn aanpak combineert zenuwstelselregulatie met intuïtieve, praktische coaching. Ik help je om opnieuw af te stemmen, om los te maken wat vastzit, en om stappen vooruit te zetten.
Niet alleen in theorie, maar juist in je dagelijkse leven. Het gaat er niet om dat jij "gerepareerd" moet worden. Het gaat erom dat je opnieuw toegang krijgt tot wat er diep vanbinnen al in jou aanwezig is.
Dus als je al van alles "goed" doet maar toch voelt dat er iets niet klopt, dan ben ik hier om je te helpen thuiskomen bij jezelf — zodat je je weer meer gegrond, rustiger en meer in lijn met jezelf voelt.
Maar genoeg over mij. Je bent hier niet voor niets op deze pagina beland.
Wat als we daar eens met nieuwsgierigheid naar zouden kijken?
Elke reis begint ergens — ook als je nog niet weet waarheen. Er is altijd een beginpunt, een richting en een bestemming. En als jouw bestemming nu nog niet helder is, is dat helemaal oké — we kunnen beginnen met iets eenvoudigs, zoals vreugde.
Dus, nu we een bestemming hebben… laten we ontdekken waar jouw startpunt ligt.
Laten we samen ontdekken waar jij nu staat.
Hoe gestrest ben je eigenlijk?
Stress schreeuwt niet altijd. Soms komt het stil binnen — via vermoeidheid, spanning, een vol hoofd, of een lichaam dat pijn doet of maar niet tot rust komt.
Hier zijn twee zachte manieren om even bij jezelf in te checken en wat helderheid te krijgen:
Optie A – Dieper Check
Doe de volledige test om je huidige stressniveau te ontdekken
✓ 26 gerichte en eenvoudige vragen,
✓ Ongeveer 10 minuten,
✓ Direct gepersonaliseerde resultaten,
✓ Optionele self-coaching e-mailreeks om op je eigen tempo verder te groeien,
✓ Volledig rapport: een optionele mini-gids met heldere en praktische tools,
✓ Gratis gesprek van 15 minuten om je resultaten samen met mij te bespreken,
✓ Mogelijkheid om een volledige sessie te boeken en echt stappen te zetten.
Dit is niet zomaar een test — het is een echte zelfevaluatie die laat zien waar en hoe stress zich in je leven toont… en hoe je daar verandering in kunt brengen.
Optie B – Snelle Check
Herken hoe stress zich in je lichaam uit
(Geen e-mailadres nodig)
Stress schreeuwt niet altijd. Soms sluipt het stilletjes je leven binnen. Deze korte lijst helpt je om even bij jezelf in te checken:
◻️ Ik ben altijd moe, ook als ik genoeg slaap.
◻️ Ik sta op en voel me meteen gespannen.
◻️ Mijn hoofd staat nooit stil.
◻️ Ik voel me opgejaagd of gewoon… uit balans.
◻️ Mijn lijf doet pijn, maar de dokter vindt niks.
◻️ Ik vergeet van alles of ik ontplof om niks.
◻️ Na sociale dingen ben ik helemaal leeg.
◻️ Zelfs simpele dingen zijn me te veel.
Herken je er 3 of meer?
Je zenuwstelsel staat waarschijnlijk in overdrive.
Dit zit niet alleen in je hoofd — het zit in je hele systeem. Wil je een vollediger beeld? Doe hier de volledige test.
Je hoeft het niet te overdenken om je beter te gaan voelen
Je hebt gewoon een startpunt nodig — en eenvoudige tools die écht helpen, zelfs als je hoofd overuren draait en je lichaam uit balans voelt.
Je hebt geprobeerd uit te rusten. Positief te blijven. Je hebt de tips gelezen, de posts, de boeken.
En toch… er klopt iets niet.
Dat komt niet omdat jij iets verkeerd doet.
Het komt doordat je zenuwstelsel nog steeds op scherp staat.
Laten we daar iets aan doen.
Zachtjes. Praktisch. Met echte ondersteuning.
Niet door nóg harder je best te doen — maar door op te ruimen wat jou nu in de weg zit. Precies dat gaan we hier samen doen. Op deze pagina.
Dus… wat houdt je tegen?
Als je tot hier bent gekomen, heb je de eerste stap al gezet: eerlijk gekeken naar waar je nu staat.
Dat vraagt moed. Echt waar.
Laten we nu samen kijken naar wat je mogelijk nog tegenhoudt om de juiste steun te ontvangen.
Vrouwen zoals jij — gevoelig, met een groot hart, die alles al zo lang dragen (vaak voor iedereen) — lopen vaak tegen dezelfde blokkades aan.
Je bent niet de eerste. En zeker niet alleen.
We gaan ze samen doorlopen — gewoon hier op deze pagina.
Blijf dus gewoon scrollen.
(Ja hoor, dit is zo’n zeldzaam moment waarop je volledig wordt aangemoedigd om verder te gaan!)
Laten we beginnen met een van de meest voorkomende blokkades.
Die mensen soms maanden… of zelfs jaren vertraagt. De klassieker:
"Ik weet niet wat ik nodig heb."
Herkenbaar?
-
Ja, dat ben ik → Scroll dan gewoon verder — ik ben bij je.
-
Nee, dat is het niet → Klik hier om naar de volgende blokkade te gaan.
"Ik weet eigenlijk niet eens wat ik wil."
Niet weten is geen mislukking.
Het is een signaal.
Het is oké om het even niet te weten.
Twijfelen over wat je nodig hebt betekent niet dat er iets mis is met jou.
Sterker nog — als je precies wist wat je nodig had... dan zou je dit waarschijnlijk niet zitten lezen.
Niet weten is vaak wat er gebeurt als je te lang in overlevingsstand hebt gestaan.
Als je lichaam al maanden (of jaren) gespannen is, wordt je hoofd wazig.
Je voelt minder helder. Je denkt minder helder. En dus kun je ook minder helder kiezen.
Je bent dus niet de weg kwijt. Je bent gewoon uitgeput.
En het is heel logisch dat je niet goed weet waar je moet beginnen.
Je hebt nu geen master plan nodig. Geen ultieme helderheid.
Je hebt maar twee dingen nodig:
-
Uit de stressmodus komen,
-
en één zachte, ondersteunende stap vooruit zetten.
Dat is alles.
En precies daarvoor is de Stress Relief Sessie gemaakt.
Als je in Nederland woont, kun je in persoon komen — dat maakt het nog ontspannender. Maar online werkt ook perfect.
Je hoeft niets alles te vertellen als je daar nog niet aan toe bent.
Je hoeft niet alles te weten of alles eerst te begrijpen.
Je hoeft er alleen maar te zijn — ik help je om uit de stress te komen.
Even checken:
Voelt dit als jouw startpunt?
Goed om te weten...
Als je vastzit in stressmodus, verschuift de doorbloeding in je hersenen weg van de gebieden die verantwoordelijk zijn voor helder denken, keuzes maken en emotionele balans.
Daarom voelt alles soms zo wazig.
Het heeft dus niets te maken met wie je bent.
Het is je zenuwstelsel dat je probeert te beschermen.
Ook goed om te weten...
Stress kan je hersenen wijsmaken dat ‘niet weten’ gelijkstaat aan falen.
Maar vaak is ‘niet weten’ juist het eerste teken dat je eindelijk langzamer genoeg gaan — en begint te voelen wat er echt aan de hand is.
Niet weten is geen leegte of fout.
Het is een ingang.
"Ik heb er nu geen tijd voor."
Waarom "niet nu" je uiteindelijk meer kost.
Rust en steun zetten we vaak helemaal onderaan onze prioriteitenlijst, vooral als het chaos is. Maar hier is de paradox:
Wat je het meest uitstelt, is vaak precies wat je het hardst nodig hebt.
Als je zenuwstelsel in overlevingsmodus zit, raken je prioriteiten gekaapt.
Je focust alleen nog op overleven… en gelooft dat alles wat niet "dringend" is wel kan wachten.
Maar rust is geen luxe.
Het is de basis waardoor alles beter werkt.
Je lichaam vraagt niet om perfectie — alleen om één echt moment waarop het zich niet hoeft te wapenen. Eén moment waarop het zich veilig genoeg voelt om te ontspannen.
Of dat nu een sessie is, een lange knuffel, een wandeling of gewoon even ademhalen — het telt.
En hoe langer je wacht, hoe hoger de prijs.
Dus als je denkt:
"Ik kan nu geen tijd voor mezelf nemen"… misschien is dit juist hét moment om het wél te doen.
Even checken:
Herken je jezelf hierin?
Altijd alert, altijd doorgaan, nooit pauze.
Als dat zo is, is je volgende stap misschien eenvoudiger dan je denkt.
Zo niet, klik hier of scroll verder om door te gaan.
Goed om te weten…
Je brein is niet gemaakt om te multitasken. Wat je eigenlijk doet, heet taakwisselen — en dat kost meer energie, verhoogt je cortisol, en geeft je het gevoel dat je steeds achterloopt.
Met andere woorden:
Die stress die je voelt? Die komt niet doordat je te weinig doet —
maar doordat je te veel tegelijk probeert te doen.
"Geen pauze mogelijk, iedereen rekent op me."
Klaar voor een kleine stap die veel verschil maakt?
Je hoeft het niet allemaal alleen te doen. Of je nu benieuwd bent naar mijn aanpak, of al voelt dat je begeleiding nodig hebt — hier kun je starten, op jouw manier en in jouw tempo.
Dus adem even diep in, en kies wat het beste bij je past:
"Ik wil niemand teleurstellen."
Zorgen voor een ander betekent niet dat jij alles moet dragen.
Als jouw eerste reactie is om meteen in te springen en alles zelf te doen, je bent niet de enige. Niet per se omdat je anderen niet vertrouwt (hoewel… soms ook dat), maar vooral omdat je om anderen geeft.
Omdat je ziet wat er nodig is.
Omdat je het voelt. En je wilt helpen.
Maar hier komt het: Als je al te lang in stressmodus leeft, slaat die zorgzaamheid om in over-zorg. Je grijpt in voordat iemand anders überhaupt de kans krijgt om iets te proberen.
En voor je het weet, draag jij weer alles.
Niet omdat je wilt controleren.
Maar omdat het voelt als de snelste manier om alles ‘goed’ te laten verlopen.
Maar de waarheid? Het put je uit.
En het belemmert — stilletjes — de mensen om je heen om zelf te groeien, te proberen, te denken: "Hé, ik kan dit ook."
(Extra herkenbaar met kinderen. Of partners. Of collega’s.)
Wat als een stapje terug nemen niet opgeven is… maar ruimte geven, aan hen, én aan jezelf?
Het maakt je niet egoïstisch. Het maakt je wijs. En ondersteunend.
En eerlijk? Misschien is dit wel het moment.
Herken je jezelf hierin?
Goed om te weten...
Chronische stress verstoort je vermogen om empathie goed te reguleren.
Als je uitgeput bent, reageren je spiegelneuronen (die je helpen om emotioneel contact te maken) minder sterk.
In constante helpermodus schieten je stresshormonen omhoog — soms zelfs meer dan bij degene die je probeert te helpen.
Maar helpen vanuit rust en balans is niet alleen effectiever… het is ook gezonder voor iedereen.
Kort gezegd:
Een burn-out verdooft je compassie.
Als je uitgerust en gesteund bent, kun je er écht zijn, met zachtheid, kracht en helderheid.
"Ik moet het gewoon zelf doen. Zoals altijd."
Als "het zelf doen" een onzichtbare last wordt.
Je bent sterk, vindingrijk, veerkrachtig. Je bent al zo ver gekomen door door te zetten, zelf oplossingen te vinden, en alles draaiende te houden. Dus ja, hulp vragen voelt snel ongemakkelijk.
Misschien denk je zelfs dat het betekent dat je hebt gefaald. Maar wat als het eigenlijk betekent dat je klaar bent voor méér ?
De waarheid is: alles alleen doen is vaak een overlevingsmechanisme. Het beschermt je tegen teleurstelling, kwetsbaarheid, het gevoel tot last te zijn. Maar het kan ook een valkuil worden — waarin steun onveilig voelt, of zelfs onnodig, tot je volledig opgebrand bent.
Het punt is: we zijn niet gemaakt om het allemaal alleen te doen.
Alles zelf dragen maakt je niet sterk — het maakt je moe.
Steun ontvangen betekent niet dat je opgeeft. En al helemaal niet dat je het niet aankan.
Het betekent dat je kiest om het niet langer alleen te dragen. Dat je toelaat dat het lichter wordt. Dat je ruimte maakt voor een leven dat meer gedragen, duurzamer… en meer van jou voelt.
Als je ooit hebt gedacht dat niemand je écht begrijpt, dat steun altijd voorwaarden heeft, of dat “niet perfect zijn” leidt tot oordeel — welkom. Je bent precies waar je moet zijn.
Even checken :
Klinkt dit herkenbaar?
Altijd geven, altijd bewijzen, zelden ontvangen?
Goed om te weten...
Als je brein voortdurend druk ervaart om te presteren of alles zelf te doen, versterkt dat de neurale patronen die gelinkt zijn aan hyperzelfstandigheid.
Na een tijdje ontstaat er een patroon waarbij hulp vragen letterlijk onveilig voelt.
Dat is geen tekortkoming — het is een beschermingsmechanisme van je zenuwstelsel.
Het goede nieuws? Veilige relaties en geruststellende, lichaamsgerichte ervaringen helpen om dit patroon stap voor stap te herprogrammeren.
Een persoonlijke noot van mij:
Heel lang geloofde ik dat ik alleen op mezelf kon rekenen
Dus ik ploeterde door — helemaal alleen.
En dus deed ik het — op mijn manier. Maar dat heeft me veel gekost.
Energie. Tijd. En het heeft het wezenlijke vertraagd.
Ik gaf anderen geen ruimte om me te steunen
of om dat vertrouwen op te bouwen waar ik zo naar verlangde.
Alles alleen doen leek veiliger... tot het dat niet meer was.
Je hoeft niet alles alleen te dragen om je kracht te bewijzen. Er zijn ook andere manieren.
Je mag je gesteund voelen.
"Ik heb al alles geprobeerd…"
Je hebt alles geprobeerd — maar misschien niet op een manier die echt bij je past.
Proberen betekent niet altijd dat je doet wat écht helpt.
Zeker niet als je moe bent, overweldigd, en op zoek naar een snelle oplossing.
En als niks lijkt te werken, is het makkelijk om te denken: misschien ligt het gewoon aan mij.
Maar dat is het niet.
Vaak ligt het niet aan jou — maar aan de aanpak die iets mist.
Misschien heb je geprobeerd harder je best te doen. Alles te beredeneren. Of "positief te blijven" terwijl je lichaam iets heel anders aangaf.
De waarheid is: de meesten van ons hebben nooit geleerd hoe we ons zenuwstelsel kunnen kalmeren. We leerden volhouden. Afleiding zoeken. Verdoven. Doen alsof het wel gaat.
Maar dat is geen herstel. Dat is overleven.
Geen wonder dat je systeem op is.
Herkenbaar? Dan ben je hier precies goed.
We gaan het rustiger aan doen. Zodat je weer kunt horen wat je lijf je al die tijd probeert te zeggen.
We beginnen met wat goed voelt. Wat veilig voelt.
Want heling gebeurt niet door nóg harder je best te doen — maar pas als je je veilig genoeg voelt om los te laten.
Even checken:
Klinkt dit herkenbaar?
Moe, opgebrand, en geen zin meer om het allemaal zelf te moeten uitzoeken?
Goed om te weten...
Uit studies in de somatische psychologie blijkt dat wanneer je vastzit in chronische stress of een traumareactie, je brein herstel letterlijk op de achtergrond schuift.
Het valt terug in overlevingspatronen die uitputting en verwarring alleen maar versterken.
Daarom helpt "meer doen" niet.
We moeten die vicieuze cirkel doorbreken — zachtjes — via veiligheid, co-regulatie en echte ondersteuning van het zenuwstelsel.
Persoonlijke noot van mij:
Ik ken dat gevoel van binnenuit — ik heb het zelf meegemaakt. Ik heb zóveel geprobeerd voordat ik vond wat écht hielp. En als ik nu terugkijk, zie ik dat ik aan leren was, niet aan het falen.
Ik was gewoon overweldigd.
Ik probeerde van alles, maar zonder de ruimte om het te verwerken, of zonder de juiste vorm van steun.
En in die toestand voelde zelfs het beste advies als extra druk.
Als jij daar nu zit, weet dan: dit is niet het einde van je weg.
Het zou wel eens het begin van iets nieuws kunnen zijn.
"Ik wacht nog even,
tot het wat rustiger wordt."
Het "perfecte moment" komt niet, maar je kunt nu al verlichting voelen.
Herken je deze valkuil:
"Nu is het niet het moment. Ik wacht tot ik me beter voel — dán pak ik het aan…"
Of anders gezegd: je wacht tot je je beter voelt, om te doen wat je juist zou helpen om je beter te voelen. Denk daar eens even over na.
Klinkt dat nog logisch?
Je zegt tegen jezelf dat je begint…
Als het wat rustiger is.
Als je meer energie hebt.
Als je hoofd minder vol zit.
Als je to-dolijst eindelijk korter wordt…
Maar wat er écht gebeurt: Je zenuwstelsel zit vast in een patroon — en zo’n patroon doorbreek je niet door te wachten.
De waarheid is: je hoeft je niet "klaar" te voelen om te beginnen.
Klaar zijn is geen gevoel, het is een keuze.
Je hebt maar één kleine, haalbare stap nodig. Eentje die je zenuwstelsel nú wat veiliger laat voelen — niet volgende maand, niet na die deadline of na dat project, niet ooit. Maar nu.
Wachten in dit geval creëert geen ruimte.
Zachtjes verschijnen — mét steun — wél.
Komt dit je bekend voor?
Wachten tot het juiste moment, tot je energie terugkeert, tot je hoofd ineens helder is... terwijl je diep vanbinnen weet dat dat moment zelden vanzelf komt?
Goed om te weten...
Als je zenuwstelsel uit balans is, schakelt het deel van je brein dat plannen maakt en beslissingen neemt (je prefrontale cortex) gewoon uit.
Daarom voelt alles zo overweldigend — zelfs kleine stappen lijken dan onhaalbaar.
Wachten tot je je beter voelt, houdt je vast in een uitputtende staat — en maakt de weg terug naar balans trager, vager en zwaarder.
Persoonlijke noot van mij:
Ik dacht vroeger overal veel te lang over na. En dan… deed ik uiteindelijk niets.
Ik vertelde mezelf dat ik het zou aanpakken als ik meer tijd had, meer energie, meer helderheid. Maar dat moment kwam zelden.
Hoe langer ik wachtte, hoe zwaarder het voelde. Als ik erop terugkijk: ik was niet lui, ik was overweldigd. En na zoveel dingen geprobeerd te hebben die me niet hielpen, begon een deel van mij te denken dat niets zou werken.
Wat me uiteindelijk hielp, was niet nóg meer druk. Maar juist wat ruimte nemen — en beginnen met één kleine stap die wél haalbaar voelde.
Nu, als ik vastloop, dwing ik mezelf niet meer vooruit.
Ik pauzeer. Ik herverbind. En van daaruit zet ik mijn volgende stap.
"Wat als alles dan bovenkomt en ik het niet aankan?"
Je gevoeligheid is niet het probleem — de overbelasting is dat wel.
Je bent niet te veel. Je draagt gewoon te veel. Al veel te lang. Vaak in stilte, en zonder ruimte om op adem te komen.
Als je alles intens voelt en veel oppikt, kan dat iets moois zijn.
Maar als het leven te hard of te veel wordt, voelt die gevoeligheid snel als een last.
Dat betekent niet dat je kapot bent. Of zwak.
Het betekent dat je een plek nodig hebt waar je mag landen.
Rustig. Zacht. Zonder druk. Met echte, eenvoudige tools die je niet overspoelen.
Maar ja — wie heeft ons ooit geleerd om uit de stressmodus te komen?
Om weer te voelen wat er nu gebeurt in ons lijf?
Om te luisteren naar wat ons systeem eigenlijk probeert te zeggen?
Doorduwen helpt niet. Dat spant alles alleen maar strakker aan.
Je hoeft niet alles te vertellen. Niet elk detail terug te halen of alles te analyseren.
In mijn sessies herbeleven we niets. We laten los.
En soms… hoort daar een traan bij. En dat is oké. Huilen is geen drama. Geen teken van zwakte. Het is gewoon hoe je lichaam ontlaadt. Lichaamswerk. Een natuurlijke reset.
Het gaat hier niet om praten. Maar om weer voelen wat je lijf nodig heeft, om spanning te verzachten, en je hele systeem een moment van rust te geven — zodat je weer kunt ademen.
Dáár begint echte verandering. Niet door jezelf bijeen te houden.
Maar door spanning los te laten.
Laten we even checken:
Herken je dit?
Gevoelig, snel overprikkeld, bang om overspoeld te raken?
Goed om te weten...
Als je zenuwstelsel continu op scherp staat, geeft het signalen door aan je hersenen die het gevoel van dreiging versterken — en helder nadenken bijna onmogelijk maken.
Zelfs simpele keuzes kunnen dan aanvoelen als een enorme opgave.
Daarom is het vaak slimmer om eerst je lichaam tot rust te brengen, in plaats van helderheid te forceren.
Persoonlijke noot van mij:
Na jarenlang mijn tranen in te houden, wist ik op een gegeven moment gewoon niet meer hoe ik ze moest laten stromen.
Mijn lichaam was gewend geraakt aan blokkeren, incasseren, overleven.
En tegelijk… gebeurde het toch soms dat ik huilde — maar nooit op het moment dat ik het echt nodig had.
Als ik wilde ontladen, gebeurde er niks. En als ik gewoon iets wilde zeggen, kwamen de tranen opeens opzetten — uit het niets.
Hoe meer ik ze probeerde tegen te houden, hoe sterker ze werden.
Hoe sterker ze werden, hoe gefrustreerder ik raakte. En hoe gefrustreerder ik werd, hoe harder ik moest huilen.
Een klein nachtmerrietje.
De waarheid? Door me te verzetten, hield ik precies datgene in stand waar ik juist van weg wilde blijven.
Ik wist toen nog niet dat emoties via mijn lichaam spraken. Voor mij speelde alles zich af in mijn hoofd.
Ik had nooit geleerd hoe ik ze kon herkennen — laat staan erop vertrouwen.
Maar toen ik besefte dat het niet ging om controle maar om een veilige ruimte creëren waarin ze mogen stromen, veranderde alles.
"Ik kan het me nu gewoon niet veroorloven."
Wat als "ik kan het me niet permitteren" niet over geld gaat?
We denken vaak dat het gebrek aan geld is dat ons blokkeert.
Maar heel vaak gaat het niet om je bankrekening — het gaat om eigenwaarde.
Want laten we eerlijk zijn: hoe vaak heb je al geld uitgegeven aan dingen die je eigenlijk niet echt geholpen hebben of waar je spijt van kreeg?
Zoals bijvoorbeeld abonnementen die je vergeet op te zeggen, kleding kopen terwijl je kast al uitpuilt, een nieuwe telefoon terwijl je oude nog prima werkt, allerlei spullen die je bijna nooit gebruikt, aankopen "om je gedachten te verzetten" maar die eigenlijk niets veranderen, diep vanbinnen…
En dan heb je nog de "inspiratie-aankopen": die dingen die je koopt in een golf van creatieve energie. Een project dat je enthousiast maakte, een briljant idee – op dat moment. Je plaatst de bestelling en tegen de tijd dat het arriveert, is het te laat. De energie is weggezakt. Het blijft in de kast liggen.
Dat is allemaal de prijs van het plaatje.
We kunnen gemakkelijk veel uitgeven — vaak onbewust — gewoon om de schijn op te houden, om dat masker van "alles gaat goed, hoor" te blijven voeden.
Maar stel dat je al dat geld zou gebruiken om je écht beter te voelen, dan had je die façade misschien helemaal niet meer nodig. En eigenlijk… is dat juist wat het meeste kost.
Nogmaals: dit is geen verwijt of oordeel. En het is ook niet bedoeld om jezelf te veroordelen. Het is een uitnodiging om even stil te staan — met zachtheid — bij wat je echt goed doet, en wat alleen de illusie dat het goed gaat voedt.
De waarheid is: we maken altijd ruimte voor wat we belangrijk vinden.
Dus de échte vraag is: waar sta jij, jijzelf, op jouw eigen prioriteitenlijst?
Investeren in begeleiding is niet "geld uitgeven", het is zeggen: ik ben belangrijk, ik doe ertoe. Mijn innerlijke rust telt. Mijn gezondheid telt. Mijn welzijn verdient aandacht.
En als je dat doet, verandert er iets om je heen. Je energie. Je focus. Je keuzes. En ja… zelfs je relatie met geld.
Ondersteuning is geen luxe. Het is de basis om de versie van jezelf te worden die het leven kan creëren dat je écht wilt.
Dus kom, we kijken er samen rustig en eerlijk naar. Niet om schuld te geven. Gewoon om helderheid te brengen. Want er is echt een verschil tussen investeren in een façade van welzijn en investeren in je échte welzijn.
Ja, het is belangrijk om voorzichtig te zijn met geld, maar laten we duidelijk zijn: Als we zeggen "ik kan het me niet permitteren", bedoelen we vaak "ik kan het niet verantwoorden".
En dat zegt minder over geld — en meer over de plek die we onszelf gunnen in ons eigen leven.
Je hoeft niet alles op te lossen. Je hebt alleen objectiviteit nodig, en een oprechte bereidheid om voor jezelf te zorgen zoals je verdient.
Soms is het krachtigste wat je kunt doen: stoppen met jezelf uit te stellen.
Wil je helderder krijgen hoe jouw relatie met geld eruitziet?
Ik heb een eenvoudige en concrete oefening voor je klaargezet om even stil te staan — geen blabla, geen druk. Gewoon een eerlijke bewustwording.
En als je die oefening al hebt gedaan of als je al goed weet waar je staat: echt, proficiat. Het is prachtig om te zien hoe jij vooruitgaat!
Want helemaal tot het einde lezen? Dat is al een keuze. De keuze om niet meer te vluchten. De keuze om naar jezelf te luisteren. En dat verdient het om gevierd te worden. 💛
Dus als het nu voelt als het juiste moment om een stap verder te zetten…
dan heb ik iets klaargezet om je te helpen je volgende stap te kiezen.
Een klein zetje om van reflectie naar gerichte actie te gaan.
Goed om te weten...
Geldstress activeert dezelfde vecht-of-vluchtreactie als fysiek gevaar.
Als je je financieel onveilig voelt,
kan je lichaam letterlijk de functies blokkeren die je nodig hebt om keuzes te maken. Waardoor het moeilijker wordt om opties te zien,
op oplossingen te vertrouwen
of op lange termijn te denken.
Daarom helpt het om eerst je zenuwstelsel tot rust te brengen.
Want pas dan kun je anders gaan kijken naar hoe je met je middelen omgaat —
zoals je tijd, je energie, en je geld.
Persoonlijke noot van mij:
Oh, ik ben ook daar geweest.
Ik bleef mezelf vertellen dat ik me niets kon veroorloven — niet omdat het echt onmogelijk was (al was dat soms ook waar), maar omdat ik diep vanbinnen dacht dat het niet redelijk was om geld aan mezelf te besteden.
Ergens op de achtergrond draaide het idee mee: "Dat is niet voor mij."
Alles wat ik voor mijn welzijn deed, zag ik als optioneel — een luxe, geen prioriteit. Niet dat ik dat bewust toegaf. Maar het beïnvloedde wel stilletjes mijn keuzes... tot ik besloot om het anders te doen.
Nu zie ik: investeren in mezelf is niet egoïstisch — het is verstandig.
Het is wat me de kracht geeft om er écht te zijn, anderen met liefde te steunen en het leven te creëren dat ik écht wil leven.
En dat verdien jij ook.
Niet later — nu.
"Heeft dit anderen zoals ik geholpen?"
Dit is wat mensen zeggen over hun ervaring met Sabrina bij Mind to Love
Als jij een beetje op mij lijkt, wil je niet alleen weten wat iemand doet…
Je wilt vooral voelen hoe het is om met die persoon samen te werken.
Dus hier krijg je een inkijkje in wat klanten delen na hun sessies, programma’s of coachingmails — met hun eigen woorden, niet de mijne:
Stressverlichting (Inclusief Chakra-/Energie-sessies & Inner-Shift mini retreat)
"Diepe ontspanning."
"Meer energie, minder pijn."
"Rust die ik al jaren niet meer voelde."
Deze sessies worden vaak omschreven als zacht maar krachtig.
Of het nu gaat om chronische stress, slecht slapen, emotionele spanning of energietekort — de meeste mensen zeggen dat ze zich na afloop lichter, kalmer en meer zichzelf voelen. Soms al na één sessie.
Coaching sessies
"Veilig, krachtig en écht."
"Ik kon eindelijk vooruit."
"Het veranderde hoe ik naar mezelf kijk."
Of het nu gaat om zelfvertrouwen, grenzen stellen, helderheid of loskomen van het verleden — veel cliënten geven aan dat ze zich echt gezien voelen, gesteund zonder oordeel, en eindelijk oude patronen durven loslaten. Zelfs tieners (en hun ouders) hebben grote verschuivingen ervaren.
Zelfcoaching via e-mail
"Elk woord raakt."
"Ik lees ze steeds opnieuw."
"Eenvoudig, diep en zó helpend."
Dit zijn niet zomaar mails.
Het zijn mini coachingmomenten — vol inzichten, perspectief en rustgevende begeleiding. Veel mensen bewaren ze, lezen ze terug en gebruiken ze echt.
→ Lees hier meer ervaringen over de mailserie
"Ik heb toch nog een paar vragen."
Laten we het even helder maken.
Je bent al ver gekomen — en het is helemaal oké als je nog wat extra duidelijkheid wilt voordat je een beslissing neemt.
Hieronder vind je de vragen die mensen het vaakst stellen voordat ze een stap verder zetten.
Staat jouw vraag er niet tussen of vind je het antwoord niet op mijn FAQ-pagina? Geen probleem — je mag me altijd even mailen.
Vraag: Is dit zoals therapie? Moet ik dan helemaal over mijn verleden praten?
Antwoord: Nee, ik ben geen psycholoog — ik ben coach.
Mijn werk richt zich op het nu, en op waar jij vanaf hier naartoe wilt. Je mag natuurlijk je verhaal delen als dat belangrijk voor je voelt, maar we blijven daar niet in hangen.
We gebruiken wat naar boven komt om zachtjes te verschuiven wat je vastzet, zonder alles opnieuw te moeten doorleven of herhalen.
Het gaat erom dat je lichaam en je hoofd weer vooruit kunnen. Niet om vast te blijven zitten in het verleden.
Vraag: En wat als ik eigenlijk niet meer geloof dat iets me echt kan helpen?
Antwoord: Dat is een heel eerlijke plek om te zijn.
Vraag jezelf af: komt dit gevoel uit vermoeidheid? Teleurstelling? Of omdat je al besloten hebt dat niks zal werken? Als de deur echt dicht is, kan er niks binnenkomen.
Maar als je gewoon moe bent, of twijfelt, of sceptisch bent — dan is dat oké.
Je hoeft er niet helemaal in te geloven. Je hebt alleen maar een klein beetje ruimte nodig om te zien wat er mogelijk zou kunnen zijn.
En uiteindelijk is het jouw keuze: Wil je liever gelijk hebben… of je beter voelen?
Goed om te weten...
Dankzij neuroplasticiteit kan je brein op élke leeftijd nieuwe verbindingen aanmaken — niet alleen in je kindertijd.
Elke keer dat je een handeling, gedachte of ervaring herhaalt — hoe klein ook — versterken de betrokken neuronen hun verbindingen.
Dat proces heet langetermijnpotentiatie: zo leert en herprogrammeert je brein zichzelf.
Met andere woorden: kleine, regelmatige veranderingen in hoe je denkt, ademt, beweegt of reageert kunnen je brein letterlijk herbedraden. En dus maken het makkelijker om rust, helderheid of zelfvertrouwen te voelen.
Onderzoek toont aan: het draait niet om één grote actie. Het is de herhaling die telt.
Wat je vaak oefent, wordt je nieuwe standaard.
En zo schuift stap voor stap je innerlijke "normaal" richting iets dat écht bij jou past — rustiger, lichter, en veel meer in lijn met wie jij bent.
Als je nog niet klaar bent om te praten, is dat oké. Je kunt toch beginnen.
Nog niet klaar om te praten — maar wél behoefte aan steun?
Mijn zelfcoaching-mails zijn er voor jou. Echte steun. Geen ruis.
Geen slogans. Geen druk. Gewoon eerlijke, concrete begeleiding — stap voor stap, terug naar jezelf.
We beginnen met iets dat vaak vergeten wordt als het over zelfvertrouwen gaat: gezonde grenzen. Niet in theorie, maar in het echte leven.
Ik help je ontdekken hoe dat eruit kan zien in jouw dagelijkse wereld, zelfs als je nog niet weet waar je moet beginnen.
Het is gratis. Geen verplichtingen. Gewoon een rustig steuntje op afstand, en een veilige plek om weer adem te halen.
Benieuwd wat er verandert als je jezelf weer op je lijst zet?
Soms gaat het niet om de perfecte keuze, maar gewoon om de volgende stap.
Welke vorm van ondersteuning past vandaag het beste bij jou?
Je hoeft dit niet te overanalyseren. Wat je ook kiest — het is oké.
Ik bied twee vormen van live begeleiding (online of in persoon):
– Eén helpt je om rust te brengen in je hoofd — via je lichaam. (stress relief sessie)
– De ander helpt je om rust en helderheid te krijgen in je hoofd — via gesprek en reflectie. (coaching sessie — NB: coaching werkt het best als je je comfortabel voelt in het Engels of Frans)
Beide vormen helpen je om weer grip te krijgen op jezelf en je weerstand — op een rustige, eerlijke manier, zonder oordeel.
Het gaat nu niet om het perfecte keuze. Alleen om wat je nú nodig hebt. Kies er gewoon één.
Je kunt altijd bijsturen. Ik sluit aan bij waar jij nu bent — en van daaruit bouwen we verder.
Zullen we samen kijken wat jou het meeste aanspreekt?
Lees de twee beschrijvingen hieronder hardop — je merkt vanzelf welke het meest met je resoneert.
— STRESS RELIEF SESSIES —
Ik wil me weer rustig en stevig voelen vanbinnen
Adem diep in… en langzaam uit…
Oké, we houden het simpel:
Wees objectief — als je jezelf de afgelopen twee maanden zelden hebt teruggevonden in (één of meer van) de onderstaande toestanden… dan is het tijd voor een Stress Relief-sessie.
Neem even een moment om in te checken — zonder oordeel, zonder schaamte:
◻️ Ik adem diep, zonder spanning in mijn lichaam,
◻️ Ik voel me aanwezig in mijn lichaam en opmerkzaam voor wat er om me heen is — het licht, de geluiden, geuren, de lucht op mijn huid,
◻️ Mijn gedachten zijn helder, rustig en ruim (niet op hol, in herhaling of mistig),
◻️ Ik val gemakkelijk in slaap en word wakker met een echt uitgerust gevoel,
◻️ Stressvolle dingen gebeuren nog steeds — maar ik herstel zonder te ontploffen, te bevriezen, dicht te klappen of het weg te duwen.
◻️ Ik voel me veilig en op mijn gemak in mezelf, ook als het leven rommelig of onvoorspelbaar is.
Als dit niet je "standaardmodus" is geweest de laatste tijd,
dan vraagt je lichaam hier al een tijdje om.
Laten we samen stap voor stap terugkeren naar rust.
De Stress Relief-sessies helpen je zenuwstelsel om uit de overlevingsstand te komen — zachtjes en in jouw tempo. Zo voel je je steeds kalmer, meer verbonden, en meer jezelf.
— INTEGRATIEVE HEALTH COACHING —
Ik wil me weer helder en zelfverzekerd voelen
Adem nog eens diep in… en langzaam weer uit…
Oké, laten we het simpel houden:
Wees objectief — als je jezelf de afgelopen twee maanden niet vaak herkent in (één of meer van) de punten hieronder… dan is het tijd voor een sessie Integratieve Health Coaching.
Neem even een moment om te zien hoe het nu met je gaat — zonder oordeel, zonder schaamte:
◻️ Ik sta op en weet waar mijn dag over gaat,
◻️ Ik voel me niet constant verscheurd tussen wat ik wil en wat anderen van me verwachten,
◻️ Ik kan nee zeggen zonder er uren over te piekeren of me schuldig te voelen,
◻️ Ik blijf niet hangen in herhalende gedachten — ik kan het loslaten en verdergaan,
◻️ Ik weet wat me leegzuigt en bescherm mijn energie,
◻️ Ik heb eindelijk het gevoel dat ik echt mezelf ben — ook als het leven niet perfect is.
Als dit niet jouw "basisstand" is geweest de laatste tijd,
dan is dit waar je hoofd en hart nu behoefte aan hebben.
Laten we samen helderheid terugbrengen — één verhelderend gesprek tegelijk.
NB: Voor coaching is het belangrijk dat je je comfortabel voelt in het Engels of Frans.
De Integratieve Health Coaching-sessies helpen je om uit mentale overbelasting te komen en weer in beweging te komen die bij je past — door hoofd, hart en lichaam weer met elkaar te laten samenwerken.
Als je tot hier bent gekomen, dan is er al iets in jou dat aan het verschuiven is.
Echte verandering betekent niet dat je nooit meer stress voelt. Het betekent dat je beter kunt omgaan met wat het leven brengt.
Dit werk gaat er niet om om stress helemaal te vermijden.
Het gaat erom dat je lichaam, je hoofd en je zenuwstelsel niet gewoon automatisch reageren — maar leren reageren met meer rust, helderheid en keuzevrijheid.
Na een tijdje merk je dat je sneller herstelt. Je voelt je meer aanwezig, meer gecentreerd, en beter voorbereid op de ups en downs van het leven — zonder jezelf onderweg te verliezen.
Het is niet alleen verlichting.
Het is een soort heropvoeding — van je lichaam, je geest en je energie.
"We kunnen onze problemen niet oplossen met hetzelfde denken waarmee we ze hebben gecreëerd."